Jeden z symboli współczesnego Poznania.
Nazwa odnosi się do historii tego miejsca. W tym miejscu, prawie 150 lat temu, a dokładnie w 1876
roku bracia Julius i Alfons Huggerowie otworzyli pierwszy, produkujący na skale przemysłową browar
w Poznaniu. Zastosowano w nim metody najnowsze metody warzelnictwa, wymyślone w czeskim
Pilźnie, a polegające na obniżeniu procesu fermentacji z 20 st. C do 10 st. C, co pozwoliło
wyprodukować klarowny, złocisty i mocno pieniący płyn, nazwany później pilsem.
Sukcesywnie rozbudowywany dotrwał w dobrej kondycji aż do I wojny światowej, a po odzyskaniu
niepodległości przejęty przez polskich udziałowców.
W dużym stopniu zniszczony podczas walk o miasto w 1945 roku, wszedł w skład państwowych
Zakładów Piwowarskich i aż do 1980 roku wytwarzano tutaj nie tylko piwo, ale także Pepsi Colę.
Przestarzałe metody, a zwłaszcza proces suszenia, podczas którego wydobywał się gęsty i cuchnący
dym były przyczyną zamknięcia Browaru, gdyż obok wybudowano reprezentacyjny wówczas hotel
Poznań.
Przez kilkanaście lat budynki stały opuszczone i dopiero w 1998 roku należąca do Grazyny Kulczyk
spółka Fortis „Nowy Stary Browar” wykupiła grunty od firmy Lech Browary Wielkopolskie.
Po pozyskaniu sąsiednich gruntów od Agencji Mienia Wojskowego i osób prywatnych rozpoczęto
prace nad projektem Centrum Biznesu i Sztuki SB 50/50.
Budowa trwała rok i pod koniec 2003 roku uroczyście otwarto pierwszą część z ponad setką sklepów i
restauracji oraz częścią biurową.
W ciągu następnych kilu lat Stary Browar zdobył szereg prestiżowych nagród, m.in. tytuł najlepszego
centrum handlowego w Europie, a w 2005 roku został uznany przez Międzynarodowa Radę Centrów
Handlowych (ICSC) za najlepsze centrum handlowe świata w kategorii centrów średniej wielkości.
Statuetki za oba wyróżnienia możemy dzisiaj podziwiać w Atrium.
W październiku 2012 Stary Browar został prawie jednogłośnie wybrany przez czytelników „National
Geografic Traveller” najważniejszym z 7 współczesnych cudów Polski.
Liczby 50/50 w pełnej nazwie Starego Browaru nie sa przypadkowe: idea 50/50 była bazą wszystkich
projektów Grażyny Kulczyk. W każdym założeniu 50% stanowi sztuka, a pozostałe 50% określa
specyfikę danej działalności. W SB to biznes i handel.
Sam obiekt jest imponującym przykładem adaptacji postindustrialnej.
Atrium, przez które prowadzi główne wejście ma układ amfiteatralny, z holem w formie operowej
widowni z balkonami.
Ściany są żelbetonowe, wyłożone od zewnątrz cegłą.
Samo wnętrze pozwala na obcowanie ze sztuką w codziennych sytuacjach. Do najważniejszych dzieł
znajdujących się w Atrium należą „Blask Księżyca”, „Tors nad jeziorem” i „Eros skrzydlaty” Igora
Mitoraja, „Konflikt między dobrem a złem” Piotra Kurki i „Bez tytułu” Leona Tarasewicza.
Z kolei w Pasażu Wysokim i Angielskim możemy podziwiać część przedmiotow ze starego browaru.
Przy budowie zachowano ok. 10% starych budynków.

Pasażami możemy dojść do Dziedzińca Sztuki, wokół którego odrestaurowano pomieszczenia
Warzelni, Słodowni oraz Suszarni z charakterystycznym kominem.
Najciekawsze obiekty dookoła to Wieża Zegarowa, o wysokości 33,7m z dzwonami Grażyna i Jan i
kufel z brązu o pojemności 6.000 litrów.
Kufel został wpisany do Księgi Rekordów Guinessa w dwóch kategoriach: największy kufel (4 tony i
5,5m wysokości) oraz najwięcej wypitego piwa z jednego naczynia (10625 osób wypiło 4250 litrów).
Dziedziniec jest też miejscem wielu imprez kulturalnych: zorganizowano tam setki bezpłatnych
pokazów filmowych i koncertów, ogólnie w SB jest 8 sal kinowych z blisko 1.500 miejscami.
W Słodowni znajduje się pierwsza w Polsce całoroczna scena dedykowana tańcowi współczesnemu,
gościło na niej już blisko 200 spektakli tanecznych.
Niezwykle interesującym pomieszczeniem był nieistniejący niestety już hotel Blow Up.
Mieścił się w budynku dawnej Prokuratury Wojskowej, a nazwę wziął od filmu Michelangelo
Antonioniego „Powiększenie” (Blow Up).
Został w 2009 roku uznany za najbardziej futurystyczny hotel na świecie wg dziennika The Guardian.
Nie było w nim recepcji, gościom wręczano iPhone, który pełnił funkcję indywidualnego consierge’a:
pomagał znaleźć właściwy pokój, przedstawiał informacje o najważniejszych obiektach i
wydarzeniach.
W 2007 roku otwarto drugie skrzydło SB 50/50 czyli Pasaż.
Ma układ klasycznego centrum handlowego (po lewej stronie sklepy w stylu angielskim, czyli z
podcieniami, a po prawej w stylu amerykańskim, czyli bez podcieni.
Pasaż został doceniony przez Międzynarodową radę Centrów Handlowych zdobywając w kategorii
Rozbudowa tytuł najlepszego centrum handlowego najpierw w Europie, a później na świecie .
Również ta część Browaru jest przepełniona sztuką, możemy tu podziwiać m.in. dzieło japońskiego
artysty Mr „Henyo-Penyo Myomyonmyo” czy instalację kinetyczną Choe U-Ram „Ukryty Cień
Księżyca”.
Stary Browar otacza blisko 4-hektarowy park, teren byłej parafii Ewangelicko-Augsburgskiej.
W parku organizowane są m.in. warsztaty, w których wzięło udział kilka tysięcy dzieci.
Rocznie w parku wypoczywa ok. 600 tysięcy osób, czyli statystycznie każdy poznaniak jest tam co
najmniej raz.