Poznań jest miastem młodzieży; blisko 1/3 mieszkańców to osoby uczące się lub studiujące. Corocznie powstaje lub jest modernizowanych kilka obiektów, przeważnie na nowych osiedlach. My chcemy wam pokazać te najbardziej charakterystyczne, które od lat wpisały się na stałe w krajobraz miasta. Wybraliśmy na początek szkoły podstawowe.
Zaczynamy od najstarszej, a jednocześnie najmniej chyba znanej.
Publiczna Szkoła Podstawowa nr 52, ul. Fabianowo 29
To szkoła o ponad 200-letniej historii. Naukę w niej rozpoczęto już w 1815 roku.
Pierwotnie mieszkańcy Fabianowa postawili drewniany budynek z jedną izbą szkolną i mieszkaniem dla nauczyciela. Dzieci chodziły na zajęcia tylko kilka miesięcy w roku, gdyż od maja do października musiały pomagać rodzicom w gospodarstwach.
Szkoła służyła polskim dzieciom okolicznej ludności. Jeden nauczyciel nauczał ok. 200 uczniów. Od początku w szkole silne były nastroje narodowe i niepodległościowe, za co władze niemieckie stosowały różne represje.
Patronem szkoły jest Franciszek Ratajczak Powstaniec Wielkopolski.
Dzisiejsza SP 52 to murowany budynek, który zachował jednak specyficzną atmosferę rodzinnego i przyjaznego miejsca z tradycjami.
Szkoła Podstawowa nr 26 przy ul. Berwińskiego 2/4
Charakterystyczny budynek w stylu neorenesansu północnego z ponad stuletnią historią.
Ogromny, pięciokondygnacyjny i trzysegmentowy gmach z żółtej cegły skierowany fasadą w stronę ówczesnego Ogrodu Botanicznego, czyli dzisiejszego Parku Wilsona.
W czasach pruskich szkoła średnia, od czasów uzyskania niepodległości szkoła podstawowa, a krótko po II w.św. siedziba nawet 4 szkół (nr 9, 15, 26 i 43).
Przez długie lata również schronisko młodzieżowe, a dzisiaj mieści także siedzibę ZW PTSM.
Zespół Szkolny przy ul. Cegielskiego 1
Dwa bliźniacze budynki z początku XX wieku. Pierwotnie mieściły rozdzielone salą gimnastyczną 20-klasowe szkoły chłopięcą i dziewczęcą.
Stylem nawiązuje do gotyku z założeniem przypominającym trochę koszary.
Przed wojną szkoła im. Władysława Jagiełły, od lat 80-tych przez 3 dekady siedziba Zespołu Szkół Mistrzostwa Sportowego (wśród absolwentów m.in. znakomici pływacy Artur Wojdat i Rafał Szukała). Równolegle, od 1968 roku mieści się tutaj szkoła chóralna, od 25 lat nosząca nazwę Poznańska Szkoła Chóralna Jerzego Kurczewskiego.
Działa również prywatna, chrześcijańska szkoła podstawowa i liceum.
Szkoła Podstawowa nr 33 przy ul. Jarochowskiego 1
Szkoła ta, pochodząca również z początków XX wieku była pierwszym w Poznaniu obiektem zrealizowanym w systemie pawilonowym. Budynki zlokalizowano na obrzeżach kwartału ulic, w środku zaś urządzono rozległy dziedziniec. Stylem nawiązuje do klasycyzmu i baroku niemieckiego.
Podczas wojny zamieniona na szpital wojskowy. Również po wojnie przez pewien czas wykorzystywana w tym samym celu przez Rosjan.
Od strony wejścia płaskorzeźby przedstawiające grzeczne i niegrzeczne dzieci (!).
Przed szkołą betonowy obelisk z napisem:
W tej szkole w dniu 12 II 1945 r. rozpoczęto naukę gdy trwały jeszcze walki o wyzwolenie Poznania spod okupacji hitlerowskiej. Szkoła im. Zdobywcow Cytadeli Poznańskiej w 25 rocznicę PRL Na obelisku widnieje herb szkoły oraz wizerunek księgi i płomienia.
Szkoła Podstawowa nr 36 przy ul. Słowackiego 54/56
Powstała pod koniec XIX wieku i była odpowiedzią na gwałtowny rozwój Jeżyc w początkach XX wieku i znaczący wzrost potrzeb edukacyjnych tej dzielnicy. Budynek swoim wylądem nawiązuję zarówno do gotyku jak i architektury klasycznej czy secesyjnej. Symbolem założenia jest wysoka wieża zegarowa, widoczna z wielu miejsc na Jeżycach, a także z innych części miasta.
